2de : 60 credits

Reflectieverslag Post voor mevrouw Bromley

Ik vond "Post voor mevrouw Bromley"een goed boek. Je zou algemeen kunnen zeggen dat het de evolutie van de maatschappij in Engeland doorheen de oorlog beschrijft. Het boek gaat namelijk over ene John Patterson die uit een arm gezin, goeie prestatie's op school levert en besluit te gaan studeren, net wanneer de oorlog uitbreekt. Stefan Brijs beschrijft dus eigenlijk het leven van een willekeurige persoon uit London. Hierdoor geeft hij vanuit het perspectief van John, de hoofdpersonage, de veranderingen op de maatschappij ten gevolge van de oorlog weer. In het verhaal komt John namelijk in contact met verschillende andere personages die ook allemaal hun eigen mening op de oorlog hebben. Zo staat bijvoorbeeld zijn jeugdvriend Martin Bromley te popelen om het leger in te mogen en het leger ook promoot door te proberen John over te halen om het dienst te gaan. Aan de andere kant heb je dan weer William Dunn, een studievriend die John op de universiteit tegenkomt, die de oorlog veracht en de regering de schuld geeft van de vele doden die er vallen door mee te doen aan de oorlog. Hij zegt dat de regering pure propaganda voert, dat ze liegen over de dood van hun soldaten enzovoorts. William studeert Duits en heeft dus veel sympathie voor het Duitse volk en kampt ook zelf met zijn problemen. John gaat met al deze personen om, en valt dus onder hun invloedssferen, wat voor de lezer ook een goed beeld van hoe de oorlog impact heeft gehad op de samenleving.

Nadat William zelfmoord pleegt, John's vader overlijdt en John het slecht doet op de universiteit, heeft hij het moeilijk. Daarnaast is hij verliefd op een meisje, maar tot zijn zeerste spijt vindt zij hem maar een lafaard omdat hij niet naar het front vertrekt. John vindt dit natuurlijk niet leuk, en wilt bewijzen dat hij geen lafaard is. Omwille van al deze redenen besluit hij om zich uiteindelijk bij het leger te voegen en  geeft zijn studie op.
We zien hierin ook een heel menselijk aspect in; namelijk hoe John omgaat met zijn problemen.
In feite zien we dat hij er gewoon van wegloopt door zich bij het leger te voegen, waardoor zijn hele leven een andere wending krijgt en in een in principe andere wereld terechtkomt, het podium van de oorlog.
Hierdoor krijgt het hele verhaal een hele andere wending; eerst wordt de oorlog vanuit het thuisfront, in Engeland, bekeken. Vervolgens is is John ter plekke en beleeft de lezer, door de ogen van John, hoe het er daar aan toe ging.

In het leger moet John allemaal klusjes vervullen, zoals de ouders van een pas verleden soldaat over zijn dood berichten. Hierin komt nogmaals een menselijk aspect terug; namelijk hoe hij dit moet vertellen aan die ouders. Hij beseft dat het niet gemakkelijk is om de waarheid te vertellen, omdat dat te hard aan zou komen, dus liegt hij en verheerlijkt hij de manier waarop de soldaat is omgekomen. Wanneer hij zelf moet gaan vechten aan het front, staat hij ook doodsangsten uit.

Ik vond dit zelf een zeer interessant boek. het geeft mooi het verloop van de oorlog weer aan de hand van de de gebeurtenissen die John meemaakt. In het boek is er ook een menselijk aspect dat aan bod komt. John maakt een menselijke beslissing, die ervoor zorgt dat het verhaal een helemaal andere invalshoek krijgt. Dit zorgt oor een goed inzicht over hoe de oorlog in zijn gang ging. Het lezen van dit boek is dus vooral leerzaam: het geeft weer hoe mensen in een oorlogssituatie omgaan. Ook zullen mensen door het lezen van dit boek alerter zijn op wat door de regering verteld wordt. Het heeft voor de regering geen zin meer om aan propaganda te doen. Mensen zullen zich  een stuk bewuster zijn van hoe dingen daadwerkelijk in elkaar zitten.

Gedicht 1: 2 halve gezichten

Twee halve gezichten heb ik.

Twee halve gezichten.

Doe wat je Vader zegt,

zegt de sleutelhanger,

en je zult veilig zijn.

En het lege slakkenhuis?

Het schimmelende brood?

Het doosje condooms?

Het muizengif? Het jankende

feestmasker aan de muur?

De blakende sinaasappel

op het dressoir? Het kammetje

van het merk Unbreakable?

Haar handschoenen die zij

inderhaast is vergeten?

Twee halve gezichten.

En de achterdocht

in mijn pretoogjes?

Sterk als de impuls

verantwoordelijkheid

te weigeren!

De sleutelhanger zegt:

Doe wat je Vader zegt

en je zult veilig zijn.

Maar het slakkenhuis

zegt de god van de vreugde na

(en de vrijheid):

Vergeet het verschil

en je zult identiteit vinden.

Analyse:

Identiteit is het thema. De 2 halve gezichten kun je zien als het goede en het kwade of als leven en dood of als 2 culturen. Het is voor meerdere interpretatie vatbaar. Er zijn 2 personages: het slakkenhuis en de sleutelhanger. Beide personages zijn als het ware stemmen die tegen de ik-figuur spreken. Wie moet de ik-figuur volgen? Uiteindelijk moet je jezelf volgen om je ware identiteit te ontdekken.

Gedicht 2: Zag jij misschien (Joost Zwagerman)

…zag jij misschien dat ik naar jou,
dat ik je zag en dat ik zag hoe jij
naar mij te kijken zoals ik naar jou
en dat ik hoe dat heet zo steels,
zo en passant en ook zo zijdelings -
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef.
Ik zag je toen en ik wist in te zien
dat in mijn leven zoveel is gezien
zonder dat ik het ooit eerder zag:
dat kijken zoveel liefs vermag.

Analyse

Er is kijken en kijken en zien en zien. We kunnen kijken zonder te zien en soms zien we pas na lange tijd waar we al vaak naar gekeken hebben. Het is een lief gedicht over een jongen die al vaker een meisje had gezien maar nooit echt had gekeken en had geweten hoe mooi zij was. (Althans dit is mijn interpretatie). Gedichten zijn soms voor meerdere interpretatie vatbaar.

 

 het is het oog dat het kijken en zien in eeste instantie mogelijk maakt.

Gedicht 3: een schildzebra

Een schildzebra  

Een schildpad vond
het leven naar
want niemand keek
ooit eens naar haar
ze kroop toen treurig
in de tuin
en zuchtte:
door dat groen en bruin
kan niemand weten
waar ik zit
ze schilderde zich
zwart en wit
en toen men vroeg
zeg wat is dat?
zei ze gewoon
een zebrapad.

Lieven Vanoverschelde

Analyse:

Soms denk je dat als beter zal worden als je verandert. Dit hoeft echter niet altijd het geval te zijn. Soms blijf je beter gewoon jezelf. Los hiervan is dit gedicht ook gewoon een grappig gedicht.

 

  dit is een schildpaddenknuffel, die je ook als lamp gebruiken kunt. de schildpad wilt opvallen, door van kleur te veranderen, maar als hij aanstaat, wordt hij ook maar als een lamp gezien die de vorm van een schildpad heeft en dus niet speciaal is.

Gedicht 4: Wit K. Schippers (1936)

wit

Het wit tussen regels
Ook het wit tussen woorden

Dat is iets anders dan
‘daar staat niets’
of
‘daar gebeurt niets’

Wit wordt gezien
omdat het op papier
niet alleen is

Vergezeld wit geeft richting aan ogen

Richting lijkt er ook altijd
te zijn als je gewoon
om je heen kijkt: toch hoeft
er niet speciaal iets te gebeuren

Dat is het verschil met papier:
zolang er wit is
volgen er meestal wel
scènes of gebeurtenissen

Wit is een oude meester


Analyse:

Het “wit” oftewel het “wachten” oftewel de “pauze” oftewel het niets. Wat is dat eigenlijk? Het is wel degelijk iets. Het is iets noodzakelijks om te zorgen dat het leven op wat voor manier dan ook weer een wending neemt.

 de leegte

Gedicht 5 Insomnia, J.C. Bloem


Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliedt gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet zijn geschapen.

Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen',
Waar de levenswil ten strijd mee noodt,
Naast der doodsklaroenen schrille stoot, Die de grijsaards oproept met de knapen.

Evenals een vrouw, die eens zich gaf,
Baren moet, of ze al dan niet wil baren,
Want het kind is groeiende in haar schoot,

Is elk wezen zwanger van de dood,
En het voorbestemde doel van 't paren
Is niet minder dan de wieg het graf.

Analyse:

Melancholisch gedicht met helaas waarheid in zich. We zijn maar van 1 ding zeker in het leven en dat is van de dood. Ook al valt er veel moois te beleven in het leven uiteindelijk eindigt het voor iedereen op dezelfde manier. Je kunt je de vraag stellen of het doel van het leven de voortplanting is….

 werk van Jaap Kuypers, je ziet hierop gangen, die allemaal naar een punt leiden, de dood.